PRÓG

Ten stół pò tatkach
më bùten rżniemë
ò zymkù bielëc trzeba
blós jesz próg wëmienic
nôlepszi mdze nen dél
dze nóż merkòwôł
skrówczi chleba

ten stół sã doch ju sëpie.

Przińdze kòlãda wiéce Wë
i pògrzéb
i bez nowi próg
chto nowi pùdze do nieba.

mòje serakòwsczé miesące
Jarosłôw Kroplewsczi

GROMICZNIK

W zôpùstë coroczno
Goscëła cotka
Ë ji pile,
Ë ji baje.

...a osoblëwie:

chòszczka na òstrą żabã
- jak Pùrtk kùpiôł babã,

na chrëchlã czosnik z miodã
- òd cze diôsk mô kozą brodã,

na krziże kocô skóra
- jak zómk sã zmienił w górã,

na kolóna kamfóra
- jak ksądz zgłëpił pastóra,

na gùcze òkłôd z chleba
- jak Plëchta szedł do nieba...

...medikamentów, że ùj,
powiôsków rój,
a Plëchta szedł
ji szedł...
w cëchòtã,
w głëchòtã,
bez kamfórową pùchawicã:
bez smiotë,
bez bùchawicã,
bez gromicznik jak dłudżi:
nié na Mëdżi,
nié na Szklanã,
le jak kùrzawa
w kòżdą stronã.

_____________________________
żaba – jô nie wiém co to je, ale cotka to miała prawie co wieczór – i téj jamrowała: „ùj, jaką jô dosta òstrą żabã”
chrëchla – mòkri, mãczący kaszel
gùcza – to co cotce narosło na stopach i to jã bòlało, że spac ni mògła, i bez to mògła długo baje òpòwiadac

zaczątk