Czej jô béł maleńczim dzeckã, to mëszlôł jem, że na swiece wszëtczi lëdzë gôdają blós pò kaszëbskù. Pò prôwdze to jô nawetka nie wiedzôł, ze naju mòwa sã zwie kaszëbską, dejade rzeczë sã nazewô, żebë je rozjinaczëc, a co tuwò bëło do rozjinaczeniô, czej kòl se jô czuł leno kaszëbiznã i nick wicy. Czej jô bë béł ùczuł, że chtos gôdô jinaczi, to bë gwësno sã pòmëszlôł w swòji małi głowie, że to jaczis szportowny bëniel robi jaczé szpôsë, abò je to zarzekłi zwiérz, a leno carzélc, co gò przemienił, nie béł jaż taczi złi i dôł lëdzóm znankã, żebë mielë na tã stwòrã baczënk. Nigdë jô bë nie béł ùdbë, żebë nënka tak mògła gadac do swòjich dzecków, doch ònë bë nick z ti ji mòwë nie zrozmiałë. Biédné gzubë, dërch bë miałë wkropioné. Nënka gôdô: „przynieś mi skarpety” (pol. halôj mnie stréfle), a dzeckò òdkądka mô wiedzec co to je i przënosy ji, na przëmiôr, szlorë. I zarô pò plapie. I tak co sztôcëk. Doch to bë nie bëło do żëcégò!
No jo, ale jô béł tedë małi i gwësno përznã letuszczi i nie wiedzôł, że są na swiece lëdze, jaczi mają jinszé gôdczi, ale czej bë i jô nawetka to wiedzôł, to i tak bë nie dôł wiarë, że ti mòji małi kamrôcë, co bùten gôdelë za mią wiedno pò naszémù, w szkòle muszą sã ùczëc òpisowac swiat leno w cëzy mòwie, jaczi mòże i gdzes tam starszi brëkują do gôdczi z dzecama, ale doch ti starszi mieszkają dalek òd naji i gwësno jich dzecë nie chòdają do naszi szkòłë!
Në, ale jak jô rzekł, jô béł małi i w tim swòjim łepie za wiele jesz ni miôł. Wnet tak samo dzywné, jak ta cëzô mòwa w szkòle bëło dlô mnie to, że dozdrzëniałi lëdze mają dëtczi i nie czadzą zarô do krómù, żebë so bómków kùpic, abò nigdë nie wchôdają w wieldżé plutë, jaczé òstôwałë pò deszczu. Tak jô so mëszlôł, czej béł jem maleńczim gzubã, terô to jô jem ju kąsk wikszi i lepi rozumiejã nen swiat, nie łażã pò plutach i nie wëdôwóm wszëtczich dëtków na szneczi czë lizaczi, ale co bëło w ti naji kaszëbsczi mòwie, że dzecë muszałë ją òstawiac na progù szkòłë jak ùszlapané skòrznie? Negò jô jesz dzysô nie rozmiejã....

P. Bréza

zaczątk