To ju są trzë lata jak spòtikają sã młodi ùtwórcowie kaszëbsczi
pismieniznë. Chòc tak pò prôwdze nie je naju za wiele, ale
cos ùdało sã ju nama zrobic. Le chcemë zaczic òd zôczątkù.
Wszëtkò zaczãło sã òd Michała Piépra, chtëren ùdbôł so zrzeszëc
młodëch prozajików ë pòétów, chtërny chcelë bë cos wicy robic,
jak blós pisac do szuflôdë. Stowarzëszenié to miało bë bëc
taczim lóznym związkã, bez jaczich struktórów òrganizacëjnëch,
przédników, prezesów, skłôdków ëtd. Zéńdzenia miałë bëc dlô
tëch co chcą cos robic nowégò dlô Kaszëbów. Wôżné téż bëła
ùdba rozkòscérzaniô kaszëbiznë òbez nowé fòrmë lëteracczé.
Miało to bëc fòrum na chtërnym młodi pisarze mòglë bë wëmieniwac
sã swòjima mëslama ë ùdbama.
Pierszé zéńdzenié òdbëło sã 24. strëmiannika 2001 r. we wejrowsczi
mùzëji. Baro chãtno pòmógł „zymkòwcóm” (chòc tej jesz më sã
tak nie nazéwalë) direchtór Bògùsłôw Bréza, chtërny ùdostãpnił
zalã ë przërëchtowôł kôwkã ë kùszczi. Na pierszim spòtkanim
bëlë: Jiwòna Joć, Agnes Bradtke, Michôł Piéper, Róman Drzéżdżón,
Pioter Cyskòwsczi, Sławòmir Fòrmella, Grégòr Schramke, Paùl
Szczëpta a Dariusz Król. Nôprzód béł jiwer jak czãsto mają
sã òdbëwac ne zéńdzenia, w kùńcu më sã zgòdzëlë, że szterë
razë w rokù: zëmą, zymkã, latã a na jesén. Placë nëch spòtkaniów
miełë bëc różné, wedle ùgôdënkù nôleżników karna, np. Wejrowò,
Pùck, Gduńsk. Pózni wiele z tegò nie wëszło, bò jak to w praktice
biwô: a to terminë wszëtczim nie pasëją, a to je za dalek,
a to dëtków félëje… jak w żëcym. Béł téż kłopòt z mionã naszégò
karna, aż Grégòr rzekł: „Niech bdze zymk, bò sã cos nowégò
bùdzy do żëcégò” (móże to tak pò prôwdze nie bëło, le cos
kòl tegò jo). Tak ùgôdelë më, że bdze to „Zymk”. Miono to
miało téż bëc nôdôwóné ksążeczką z brzadama naji pisarsczi
robòtë. Pierszô ksążeczka wëszła dzãka dëtkòm ze Starostwa
Pòwiatowégò we Wejrowie. Wiele prôce włożił do ji pòwstaniô
Paùl Szczëpta, chtërny przërëchtowôł tekstë do drëkù. Złożenim,
drëkã zajãła sã wejrowskô mùzëjô. Bëła na ksążeczka rozdôwónô
òb czas 5. Zéńdzeniô Ùtwórców Kaszëbsczi Pismieniznë, jaczé
miało môl 28. łżëkwiôta we Wejrowie.
Drëdżé zéńdzenié téż òdbëło sã w wejrowsczi mùzëji, a trzecé
w séwnikù 2001. rokù w Pùckù. Tzn. fòrmalno bëło, a tak pò
prôwdze nie bëło, bò zeszlë sã blós Jiwòna Joć, Pioter Cyskòwsczi
ë Róman Drzéżdżón.
Pózni bëło jesz zéńdzenié we Gduńskù z leżnoscë roczëznë najégò
patrona prasowégò „Òdrodë”, ë te jesz rôz w Mùzëji Pùcczi
Zemi. Bëło to na jeséń 2002. rokù. Tim razã bëło naju kąsk
wicy: Michôł Piéper, Grégòr Schramke, Pioter Cyskòwsczi ë
Róman Drzéżdżón. Gòscynnie béł téż pùcczi pòéta Jerzi Łisk,
jaczi òpòwiôdôł ò tim, że czedës téż bëlë lëdze, co chcelë
zrobic cos taczégò jak „Zymk”, le nick z tegò nie wëszło.
Na nym zéńdzenim przëczëtelë më swòjé dokôzë a ùchwôlëlë,
że czas nôwëższi wëdac ju drëgą ksążeczkã, dze bë bëłë w wikszoscë
tekstë prozatorsczé. Ùdało sã to nama zrobic dzãka dëtkòm
przekôzónym nama przez Pòwiatowé Starostwò we Wejrowie. W
ny ksążeczce ùkôzałë sã òpòwiôdaniô Grégòra Schramke, Michôła
Piépra, Piotra Cyskòwsczégò, Rómana Drzéżdżóna. Napiselë téż
dwaji debùtancë „Òdrodë” Tomasz Fopke ë Macéj Dorau. Dokôz
nen wëdała Wëdôwizna „Region”.
Òstatny „Zymk” òdbëł sã 31. maja 2003. rokù w Dodomie Kaszëbsczim
w Rëmi. Tuwò skłôdómë wiôlgą dzãkã Riszardowi Hincowi za gòscënã.
Na nym spòtkanim wiele më pô prôwdze nie pògôdelë ò swòjëch
dokazach, bò dzél z òbecnëch jachała wczas na rozdanié nôdgród
w kònkùrse prozatorsczim miona Jana Drzéżdżóna do Wejrowa.
W Rëmi doszlë më do ti dbë, że mùszimë dali cygnąc ne spòtkaniô
a téż rok w rok wëdawac nastãpné „Zymczi”, tim barżi, że je
widzec brzôd naji robòtë. Naszé dokôzë są drëkòwóné w różnëch
cządnikach. Nôleżnice „Zymkù” tu a tam dobiwają wszëlejaczé
nôdgrodë na kònkùrsach pòeticczëch ë prozatorsczëch.
Rôczimë do najégò karna. Ò nastãpnym zéńdzenim, gdze a czedë
sã òdbãdze, napisze „Òdroda”, a téż bdze pùszczónô ò tim klëka
w jinszëch gazétach.
R. Drzéżdżón
zaczątk
|