7 (28) / 2003
lëpinc / zélnik

Kaszëbizna / Zdrëszëna:

• Piąti zjôzd Kaszëbów we Słëpskù
• Kaszëbskô abò môłpa pòd pôlmą
• Kaszëbskô abò nié?
• "Jo" ale nié wszãdze
• Prawa nôrodnëch miészëznów dzél 10.
• Pierszé: nie szkòdzëc!
• Rzekłe w Kanadze

Nié le Kaszëbë:

• Vojvodina = Wòjwòdina

Môl na Kaszëbach

• Swiecëno czedës ë dzysô

Kùltura:

• Mùyzka swiata - Kòl Jindianów
• Ze Słowôrza Zëchtë
• Kaszëbsczé zwëczi ë wierzenia

Turistikaka:

• Zbrzëcą ë Brdą
• Kaszëbsczé Spłënieni Czôłenkama "Szlachama Remùsa" 2003 - òdjimczi

Lëteratura:

• STOLËMË
IMIĘ??? Mamelsczi

• Rajsczé Pòwiôstczi
• Zbigniéw Jankòwsczi - wiérztë

Kabaretë:

• Do zdrzódłów - Jarosław Kroplewski

Swiecëno czedës ë dzysô

Na Kaszëbach, jak gwësno wszëtcë wiemë, je do òbezdrzeniô ful snôżëch ë cekawëch môlów. Jedne z nëch są barżi znóné, drëdżé zôs mni. W nym dokazu jô bë chcôł pòkazac jeden z nëch placów. Je to wies pòłożonô na kaszëbsczi nordze niedalek òd szaségò z Wejrowa do Krokòwi. Òbkrążają ją snôżé lasë Darżlëbsczi Dzëwiznë. Je z tą wsą sparłãczony, mòże nie wiôldżi, ale za to wôżny dzélik kaszëbsczi historije ë òbéńdowé tradicëje. Chòdzy tuwò przede wszëtczim ò biôtkã midze pòlsczim a krzëżôcczim wòjskã, chterna mia dosc wiôldżi cësk na kùńcowi dzél tak zwóny Trzënôstolatny Wòjnë, pò jaczi Gduńsczé Pòmòrzé nazôd dzélã Pòlsczi. Nie je wòlno téż zabôczec ò legendach, co sparłãczoné są z henëtnyma kamama. Môlã, co łączi w se historiją ë legendë tegò dzéla Kaszëbów ë ò jaczim je nen dokôz, je wies Swiecëno.
Swiecëńskô biôtka òdbëła sã 17. séwnika 1462. rokù. Bëła òna jedną z nôwôżniészëch biôtków w dzejach Trzënôstolatny Wòjnë, chtërną prowôdzył z Krzëżôkama pòlsczi król Kazëmiérz Jagellończik. Procëm se stanëlë w ni wspieróné bez gduńszczanów Pòlôszë (bëło jich wszetczich kòle 2000 żôlnérzów) pòd przédnictwã Piotra Dùnina ë wspòmôgóné bez pòmòrsczich gbùrów Krzëżôcë (kòle 2700 lëdzy, w tim 1300 gbùrów), chtërnyma kòmańdérowôł Fritz von Raweneck. Jak je z tegò widzec, wòjskò krzëżôcczégò zôkonu mia nad pòlsczim przewôżenié. Pòlsko-gduńsczé wòjskò Dunina nie miało tedë chãcë biôtkòwac z Krzëżôkama w czëstim pòlu. Chcało blós pluńdrowac zajãté bez nieprzëcéla nordowé Kaszëbë ë próbòwac òdzwëskac niechtërne òbsôdzoné bez krzëżôcczich żôlnérzów zómczi ë gardë. Chòdzyło tuwò przede wszetczim ò Pùck. Równak wiôldżi deszcz, jaczi tedë padôł, sprawił, że Dunin òdstãpił òd ùdbë òbléganiô tégò gardu ë sczerowôł sã dali na zôpôd. 12. séwnika doszedł z swòjim wòjskã do Starzëna. 16. zôs pòsënął sã jesz dali, w stronã Lãbòrga. Tégò dnia równak, nie spòdzëwającë sã nick, napòtkôł Krzëżôków, chterny òb ten czas pòradzëlë, przë wiôldżi pòmòcë gbùrów, òbkrążëc Pòlôchów ë gduńszczanów w lasach Darżlëbsczi Dzëwiznë kòle Swiecëna. Pò tim zôs zacza sã dérëjącô dosc tëli gòdzënów biôtka. Zakùńcza sã òna dobëcym pòlsczi armije, krzëżôcczi zôs żôlnérze w ùrzasu rozbieglë sã pò henëtnëch lasach. W biôtce pòd Swiecënã zdżinãło razã kòle 1200 lëdzy, czë kòl wiertla tich wszetczich, co sã w ni bilë. Mia òna dosc wiôldżé znaczenié dlô Pòlôchów, chterny òd ti pòrë zaczëlë wierzëc w swòjã mòc jaż w kùńcu dobëlë całą Trzënôstolatną Wòjnã. Co sã zôs tikô przédnika krzëżôcczégò wòjska, Fritza von Raweneck, to zdżinął òn w swiecëńsczi biôtce ë do dzysô mòżno je òbzérac bënë kòscoła w Żarnówcu jegò, fest ju zniszczoną, nôgrobną platã.
Równak nie blós pamiãc ò ny biôtce je tim, co je cekawé w té wsë ë ji òkòlim. Są kòl ni, czãsto spòtikóné téż w jinëch dzélach Kaszëb kamë. Są to Diôbelsczi Kam ë Bòżô (chòc gôdô sã téż Anielskô) Stopka. Ta òstatnô leżi midze trzema mitama, co òznôczają grańcã midze gruntama miéwców Kłanina, Swiecëna ë òkòlicznyma gbùrama. Chòc kam nen je pòrosłi mechã, to równak są na nim widzec dwa znaczi: òdcësk stopë ë palëcë anióła. Gwësno je z tima znakama sparłãczonô legenda. Òpòwiôdô òna ò dwóch bracynach, Jónkù ë Tónie, co sã mòcno pòsztridowëlë ò to, chto dostôł lepszi dzél majątkù. Jich sztridë nie mògłë sã skùńczëc, a króm tégò pòdzelëłë lëdzy we wsë, bò dzél miészkańców wsë stanął za Tóną, drëdżi zôs za Jónkã. Kùreszce Pón Bóg pòmëszlôł so, że to mòże sã lëchò skùńczëc ë pòsłôł na zemiã anióła, co miôł jich pògòdzëc. Równak, cziej próba pògòdzeniô òbu bracynów nie uda sã ë té nazôd zaczëlë na së szkalowac, té aniół rozgòrzôł sã, tupnął nogą ò kam, na chtërnym stôł ë zarô pòszedł lóz. To, co dzysô mòżemë òbzérac na nëm kamie, je prawie znakã pò tim przëtrôfkù.

Fòrmellów Słôwk

zaczątk 


Na Jinternece nigdë ni môsz
wszëtczégò…

żebë miec wiedno całą Òdrodã, wiedno na czas – òbacz tuwò
Mòżesz nas wspòmòc w wëdôwanim abò kòlpòrtażu?Napiszë do naju!