Tëreckô mùzyka dlô Europeja je baro ekzoticznô. Mòglë jesmë sã ò tim dokònac na IX Midzënôrodnym Jigrë Folkloru w Brësach, jaczi òdbiwôł sã òd 22 do 27 lepińca. Pùblika miała leżnotã zetknąc sã z mùzyczną kùlturą karnów z Tërcëji, Algerëji, Holandiji, Indiów, Słowacëji, Meksykù, Chorwacëji, Italii, Dëńsczi, Grecëji, Bulgarëji, Łotwë, Anglëji, Serbiji ë Czôrnogórë ë téż Kaszëb. Nie dô sã w pôra słowach òpowiedzec ò mùzyczny kùlturze kòżdégò krôju. Z pòzdrzatkù na ekzoticzné ritmë ë òrientalné brzëmienié, jaczé òczarzało mie na kùńcowim kòncercie "Jigrë"- chcã òpowiedzec ò Tërecczi mùzyce. Jistnieją wszelejaczé ôrte tërecczéj mùzyczi, z jaczich wikszosc brzëmi cëzo dlô eùropejsczégò ùcha. Tërcë wëkôziwają słabszą kùlturalną rësznotã, w całoscë, żelë jidze ò mùzyką. Z pòzdrzatkù na roznëkanié plemion tërecczich, czãżkò gôdac ò sparłãczonéj òglowòtërecczéj mùzyce- stądka asymilacëjô mùzyczi zawòjowónëch krôjów przez stalatë. Pòwôżnô mùzyka Zôchòdnëch Tërków, òsoblëwò Òsmańsczich, nôbòżnô, téż czãsc lëtczi mùzyczi ë szpòrtowny òpiéra sã na gwôsnym systemie ekzoticzno brzëmiącëch makamów, czëli skalów.Tëreckô lëdowô mùzyka céchuje sã panowniém epiczi, téż wskôzą ji deklamacëji, wszelejaczimi wëkònywnych stilów, mùzycznich skal ë uzwãków, téż instrumentów (brëmza, trójkąt, kòcłë). Tëreckô mùzyka mô téż céchë kùlturë Blisczégò Wschodu. Jistnieją w niéj cësczi arabsczéj nôbożnéj mùzyczi, jirańsczéj pòezëji, téż instrumentów (pasterzczé flétë). Cësczi arabsczé, persczé, syryjsczé ë jirańsczé wëchôdają z wanożnégò sztélu żëca. Dzãka taczi miészónce skaló, cësków, pòwstają wszelejacze piesnie ò tipòwi tematice. Są to piesnie pasturzczé, robòtné, miastowé, kòlibiónczi, rozmajité fòrmë lameńtacjów , wiele szlachów wieselnëch ë miłosnëch piesnió. Tëreckô mùzyka lëdowô je òrãgą do wielnëch ùsmiéwków ë sprôwiô, że nodżi same tuńcëją.

A. Bradtke

zaczątk