W bòkadnym, latném kalãdôrzu rozegracëjów na Kaszëbach kôżdi mógł nalezc cos dlô se. W gazétach pisano ò ò Jastarnicczi Sobótce, ò Dniach Wãgòrza i jinszëch atrakcëjach, przédno na nordze Kaszëb. A co na pôłniô?
Ju òd dzewiãcu lat karno Krebanë z Brus òrganizëjë Midzenôrodné Jigrë Folkloru. Na lotosém jinauguracjowim kòcertce, chtërny òdbëł sã 22 lëpińca w Chònicach, sekretôra Pòlsczi Sekcëji CIOFF Edward Błażek gòdôł, że są to przédné midzenôrodné jigrë folkloru z dwônostu, jaczé są w Pòlsce. Do òrganizacëji, dejade kòsztowné i brëkòwné wiele przëszëkòwań ë rąk do pòmòcë, pòdjimiznë przëstąpiłë samòrządzënë i karna folkloristiczne pôłniowëch Kaszëb.
Òb szesc dni, òd 22 do 27 lëpińca na binach w Brusach, Chònicach, Charzëkòwach, Bëtowie, Kòscerznie, Serakòjcach, Wielu i Swornëchgacach roznôszëła sã muzyka z rozmajitich stron Pòlsczi i swiata. Cepłé, latné wieczorë przëcëgały wiele przëzérôczów. A programa kòncetów bëła pò prôwdzë bògatô. Pùblika mògła wcyg, kòle cëzégò karna, òbôczëc pòkôzk swòjigò domôcégò karna kaszëbsczégò. Rzmë (?Karna) „Nowa Ruda” z Nowi Rudë i „Cepelia-Poznań” z Poznania przedstôwiełë tuńce ze swòjégò dzélu kraju. Kôżde wëstãpujący karno miało cos òsoblëwégò, cos co rëchało publikã. W pierszi rédze widzałë sã farwné ruchna i bôłdzewé tuńce jitaliańsczé, chòrwacczi i meksikańsczi.
Co sprôwiô, że karna tak chãtno przëjeżdżają na taczi festiwale, nawetka z daleczi Algerëji? Są to dlô nich ferije, òdpòczink i przigòda. Nôleżnicë karna „Kramarić” z Chòrwacczi pierszi rôz bëli w Pòlsce. Wiele z nich ju robi, jinszi jesz sã uczą, ale dlô kôżdégò bëłë to fejn ferije. Przede wszëtczim pòdsztrëchiwalë mòżlëwòtã pòtkania lëdzy z wszelejaczich krajów, pòkôzania swòji lëdowé muzyczi i tuńców, z chtërnych mają wialgą buchã. Karna òbdôrzëwałë sã pamiątkòwima dôrenkama, wëmieniwałë adresama. Na apartny bôczenie zasługëjë pòtkanié dwóch karnów: „Kramarić” i „Cigra”. Nick nadzwëkòwégò to bë nie bëło, le to bëłë karna z Chòrwacczi i Serbiji. Juwernota jãzëka, parłãczno historëjô i gwësny wseczëcé nawzôjny zblëżëłë te karna do se. Nawetka zmãczony pò kòncerce chcelë sã pòtkac, bë pògôdac, razã pòspiewac i pòtuńcowac. Gòdôlë ò przeszłocë, ò wòjnie i ò tim, że terô trzeba żëc dali w drëszbie.
Òrganizatorzë festiwalu òrginalno sparłączëli jegò midzënôrodny charakter, z promocëją swòjigò kaszëbsczégò folkloru. W title festiwalu bëło: „Dni Kultury Kaszubskiej”, a prowôdnym mòtiwã „Kaszëbsczé nótë”. W finałową niedzelã ta melodëjô przewtôrzała muzycznim karnom òd mòmeńtu wéńdzenia na brusczi stadion. Pòtému wëkònëwałë ją sparłączoné karna kaszëbsczi, sparłączoné kapele MJF, a nôjcekawszim bëło zaspiéwanie „Kaszëbsczich nót” przez grupã midzenôrodną, złożoną z przedstôwców kôżdégò zagrańcznégò karna.
Programa MJF co roku je bògatszi i atrakcëjnieszi. Są w nim jôrmarczé lëdowi, welowané Miss i Małé Miss MJF, pòkôzk sztëcznych ògni. Wszëtce ju, z niédoczekanim żdają na dzesąti, jëbleuszowi festiwal w przińdnym roku.

A. Cupa

zaczątk