Zszargóné na zôczątkù lëpińca tôfle z nôdpisama pò kaszëbskù we wejrowsczim ë pùcczim krézu wrócëłë nazôd na swòje place. Jo, ale nié na długò. Starostwò wejrowsczé rzecze, że mô wszëtczé tôfle naprawioné. Równak naji jinfòrmatorowie, jaczi czãsto jeżdżą pò szasëjach wejrowsczégò krézu bëlë dbë, że nié wszëtczé tôfle mają nazôd dwajãzëkòwé nôdpisë. Ni mielë prôwdë. Wszëtczé tôfle òstałë naprawioné, ale dzél z nich òstôł jesz rôz zszargóny. Òsoblëwie na tôfla na dardze z Lãbòrga do Wejrowa wedle najich jinfòrmatorów mùszi bëc dërchem zamalowiwónô. Wejrowskô pòlicëjô mô wëznôczoné nôdgrodã za wskôzanié czińców nëch aktów pòliticznégò zadzéwkù.

Wicy czëtôj tuwò

Jesz jedna bëlnô ksążka tegò samégò karna co kaszëbsczi elementôrz sprzed czilu lat, co sã doczekôł drëdżégò wëdôwkù! Dosebno jak elementôrz, ta tuwò je téż pëszno wëdônô.
Ùdbą je kaszëbskò-pòlsczi słowôrz, jaczi je jilustrowóny. Jegò dërżeń je òpiarti na przódzy wëdónym elementarzu, chòc wedle autorów słowôrz téż dôwô „słowa, jaczé autorowie mają za wôżné, a jaczich w elementarzu ni ma” – razã to je 680 słów.
Tak jak w elementarzu, prócz spòdlowégò słownikòwi materije, kòżde słowò je zjilustrowóné kaszëbsczim zdanim z terëczasny kaszëbiznë, a czãsto przëmówką czë przësłowim. Są to wëjimczi ze Sëchtë, a téż z lëteraturë, m.jn. z S. Bieszka, H. Derdowsczégò, L. Hejczi, J. Karnowsczégò, A. Labùdë czë J. Trepczika a téż ùtwórców czësto terëczasnëch jak W. Czedrowskô ë E. Prëczkòwsczi. Wedle autorów we słowarzu je 750 tãgôdków, 183 przësłowia ë 197 jidiomów. Prócz spòdlowi wôrtnotë słowarza, mómë tuwò jak je widzec dodôwkòwą wôrtnotã – zbiér dzecny lëteracczi materije.
Pëszné céchùnczi dôwają no, co nôbarżi je nót kòżdémù dzeckù: ùjawerniają czarzny swiat dzecnoscë fùl òpòwiesców ë bôjków a téż ùczą, przedstôwiającë nieznóné donądka sprawë. Bëlny wstãp do kaszëbsczégò swiata dlô zaczinajków – nié le dzeców!

D.W. Pazdzersczi

Katarzëna Kwiatkòwskô i Witold Bòbrowsczi, ilustracëje Joanna M. Kołyszko, Twój pierszi słowôrz kaszëbskò – pòlsczi, Fundacja Dar Gdańska, 2003.

Gduńsk. Latos medal „Zrësził wiater òd mòrza” dostôł dr Diétmar Albrecht z Lubeczi. Medal òstôł ùstanowiony przez K-PZ dlô pòjedinczëch lëdzy ë dlô karnów, jaczé dzejającë bùten Pòmòrzégò, mają bëlny ùdzél w jegò rozwicym ë rozkòscérzanim na gónie kùlturë, nôùczi ë gòspòdarczi. Medal je przëznôwóny przez kapitulã pòd przédnictwã prof. Gerarda Labùdë. Donądka medal dostelë: ks. prof. dr hab. Janusz Paserb (Pasierb, Warszawa - Pelplëno),
prof. dr hab. Alfréd F. Majewicz (Pòznań), Ferdinand Nojrajter (Neureiter, Austrijackô),
Gùnter Gras (Günter Grass, Niemieckô), prof. dr hab. Gerard Labùda (Pòznań), Edward Pałłasz (Warszawa), prof. dr hab. Hanna Pòpòwska Taborska (Warszawa), dr Hans Geòrg Zyglér (Siegler, Niemieckô), Jerzi Slasczi (Ślaski, Warszawa), prof. Bògdan Wachòwiôk (Wachowiak, Pòznań), red. Marian Kùbera (Warszawa).

gw, p

ps

Lijuwarden (Leeuwarden, Frizëjô).
Wszëtczé wòdë prowincëje Frizëjô (Fryslân) dostóną ùrzãdowé frisczé miona. Równoczasno òprzestóną bëc òficjalné jejich donechczasné niderlandzczé miona. W kùńcu séwnika marszôłk Frizëje ògłosył, że 90% ze 31 gminów redżonu mô sã ju na to zgòdzoné. Wòdë, jaczé sygają dali jak prowincëjô (na przëmiôr Nordowé Mòrze) mdą mia dali donechczasné niderlandzczé miona. Wszëtczé jinszé òstóną ju wnetka zastąpioné òridżinalnyma frisczima. Prowincëjô Frizëjô ju 10 lat temù przëszła nazôd do swòjégò òficjalnégò miona „Fryslân”, frisczi je drëdżim jãzëkã ùrzãdowim, je ùczony w szkòłach ë ùżiwóny w pùblicznym żëcym. Frizowie ni mają niżódny tradicëje swòjégò gwôsnégò państwa.

gk, ps

zaczątk