Rozmòwa z Agnésą Bradtke, spiéwôczką ë liderką kaszëbsczégò karna Kùtin.

Skąd sã wzã ùdba, żebë spiewac kaszëbską pòézëją?
Pòézëjô je òsoblëwim tipã tekstu, ë je to baro cekôw, żebë jã sparłãczëc z mùzyką. Dôwô to bëlny efekt. Je to téż cekawé dlô słëchińców, bò to co donądka mòglë le czëtac, terô ùczëją w czësto nowi fòrmie.
Wasza mùzyka je wôrtnotą samą w se ë mëszlã, że w kòżdi piesnie je dosc tëli mùzyczny ùdbë, że bë bëło mòżno zrobic nié 10 le 30 piesniów…
Kòżda piesniô je apartną cawnotą ë taczé „dzélenié ùdbë wedle médialnégò efektu” je nama czësto cëzé. To nie je mùzyka do MTV, le do słëchaniégò we skùpienim. Më mielë dosc tëli ùdbów na piesnie, ë na kùńc më wëlowelë le ne nôlepszé. Nôlepszé i mùzyczno i tekstowò.
Co wama czerowało, czej wa wëlowa nëch a nié jinszich autorów tekstów?
Z jedny stronë – chãc przëbôczeniô stôrszich autorów, na przëmiôr zabëtëch përznã jak L. Heyke czë z pòliticznëch prziczin òdsëniãtëch w nórt jak A. Labùda. Jeżlë chòdzy ò młodëch – jak R. Drzéżdżona czë M. Doraua – chãc żebë pòkazac swiatu, że òni piszą cekôw tekstë. Në a drëgô prziczina bëła takô, że nama sã ne tekstë zwëczajno widzałë. Nie spiéwómë nic co bë sã nama nie widzało.
Jaczé są ùdbë karna?
Chcemë zagrac czile kòncertów, żebë zaprezentowac ne dokazë, jaczé są na ny place. Równak mómë we dbie czile nowëch, ë jeżlë mdze to finansowò mòżlëwé – w przińdnym rokù chcemë znôwka weńc do sztudija ë nagrac drëgą platã.
Czë ne nowé ùdbë mają jinszi stil czë mdze to jakbë kòntinuacëjô?
To mdze cygnienié dali ti mùzyczny mëslë jakô nama swieca terô. Równak nic dwa razë sã nie zdarzi, ë gwës nowé piesnie mdą czësto, czësto jinszé.
Czemù karno wzã so taczé prawie starokaszëbsczé miono? Nie lepi bëło nazwac sã barżi médialno, żebë wszëtcë rozmielë?
Nié. Pò pierszé naja mùzyka nie brëkùje taczi pòmòcë, bò to nie je mùzyka na diskòteczi. A pò drëdżé, ùżëcé tegò starokaszëbsczégò słowa, jaczé znaczi tëli co czarznik, czarzëcél, mô przëbaczac lëdzóm, że kaszëbizna to téż je cos dôwnégò, wôrtnégò, pòdniosłégò ale téż czarznégò. No miono pasëje téż do najégò karna, bò naja mùzyka nie cygnie słëchińca mòże do tuńca, ale barżi gò zaczarzi…
Òd pierszich słëchińców jô mia czëté, że nôlepszą piesnie je mést „Sama” do tekstu R. Drzéżdżona…
Wszëtczé są mùzyczno tak samò cekawé ë równo wôrtné wedle mie. Mòże „Sama” ma pérznã prostszą mùzykã ë dzãka temù „wpôdô w ùchò” wiele chùtczi jak jinszé.
Nôdłëgszô piesniô mô 10 minut, czë to nie je za wiele, kò jaczé redio mdze to chca pùscëc?
Në, Bohemian Rapsody téż bëła za dłëgô jak na nenczasné gùsta, a równak je to jedna z nôwikszich pisniów karna „Queen” ë roka. Nie czerëjemë sã dłëgòscą piesnie, në bò docz? Ùdba, melodiczny zamësł wëmôgôł, żebë bëła takô a nié jinszô. Pòsłëchôj ji a òbaczisz, że nie je nawetka ò sekùndã za dłëgô. Òna je prawie takô jak mô bëc, ë jem gwësnô, że nick sã nią nie znudzy.
Jak twòji drëszë ë twój mùlk zdrzą na twòjã mùzykã?
Drãgò rzec. Mëszlã, że ti jaczim sã òna widzy, przëchôdają prosto na naje kòncertë. Mój mùlk, jaczi je autorã dwùch tekstów na ti place, chòc nie chce bëc zwóny pòétą, je – mëszlã – bùszny ze mie. Wiém, że lubi słëchac najã platã, chòc dżéz nie je jegò nôbarżi ùlëdónym ôrtã mùzyczi.
Czë karno je znóné bùten Pòmòrzô?
Jo. Mòja mùzyka bëła spiéwónô dwa lata temù przez midzënôrodny chùr na festiwalu Voices of Europe (Głosë Europë) w Bùdiszënie, a samò karno je përznã znóné w Czechach ë Frizëji. Mómë nôdzejã, że w nëch krajach ùdô sã nama zagrac kòncertë.
Dzãka za rozmòwã.

gôda ala

zaczątk