No ë je. Nowô na pierszé wëzdrzenié czësto zmienionô. A równak z drëdżi stronë wcyg ta samô – przede wszëtczim kaszëbskô ë niezanôléżnô. Òdroda. Terô lepi ju bë rzec – Kaszëbskô Òdroda.
Jak wëzdrza Òdroda, a jak wëzdrzi, czim sã różni na òd rëchlejszi – „starzi” Czëtińcowie òd razu to dozdrzą. Jich téż prosymë ò wszelejaczé ùwôdżi na témã najégò cządnika. A jakno, że téż sã zmienił ôrt kòlpòrtażu ë Òdroda trafiła téż do nowich Czëtińców – dlô nich nôleżi zdebło ò samim pismionie napisac.
Òdroda to kaszëbsczi miesãcznik. Drëkòwóné w nim artikle tikają spraw spòłecznëch, pòlitycznëch, kùlturalnëch. W pismionie tim są téż dokôzë lëteracczé (przede wszëtczich młodich ùtwórców) ë pòpùlarno-nôùkòwé. Nie braknie téż wiadłów, hùmòresków ë ùsôdzów „z jigłą”. Tematiczno tak tedë je to cządnik dosc różnorodny, a to temù, że jegò adresatama są Kaszëbi – równo ti młodszi (ze strzédnich szkòłów) jak ë starszi, chòc pòmału mëszlëma téż nad rëchtowaniém dzélu (abò dodôwkù) dlô dzecë.
Òdroda nie je nikògò służebnikã, temù nie bòjimë sã kritikòwac tegò, czemù kritika sã nôleżi (bez patrzeniô na to, kògò òna sã tikô). Z drëdżi równak starnë z wiôlgą redotą pòpierómë ùdbë, jaczé ùwôżómë za dobré. Mómë swój pòzdrzatk na wiele spraw, szanujema dejade tich, co mają jinszy. A célã naszi robòtë, naszégò dzejaniô, je le ten, bë najô Kaszëbskô żëła ë sã rozkòscérza. Bë przetrwa stalata.
Òdrodë wëchòdzy òd gòdnika 1999 rokù. Ji pieszi numer béł le dwastarnicowi... skłôdany w programù Wòrd... zwielany kserograficzno... . Chùtkò dejade zaczãła sã starnicowò rozrastac, a pózni bëc skłôdanô w profesjonalnym programie, a téż drëkòwónô. Rzec trza, że drëkòwónô w nakładze 1000 egz. Ë, co wôrt pòdsztrichnąc – całi wnet nakłôd (czasã całi) sã rozchòdzył. Dopòwiedzec je wôrt, że pòwsta téż jinternetowô starna Òdrodë (odroda.kaszubia.com), pismiono je téż mòżno nalezc w Witrynie Czasopism.
Do nr 1/2005 (stëcznik) Òdroda bëła pismionã rozdôwónym darmôk. A ùkôzywa sã dzãka dëtkòwi pòmòcë Drëchów. Ale jak to sã prôwdzewie gôdô: „chto sã nie rozwijô, nie jidze wpródk, a le stoji w môlu – nen sã pò prôwdze copô”, më doszlë do tegò, że je mùs zrobic pòkrok. Przëmierzalësma sã do tegò dosc długò, sprôwdzalësma rozmajité ùdbë, w kùńcu jesma ùmëslëlë, że nôwëższi czas je zrobic Òdrodã płatną.
To że naji cządnik je ju za dëtczi, nie znaczi to doch, że ju nie brëkùjema pòmòcë òd Drëchów. Je òna nama wcyg pòtrzébnô.
Dali téż rôczimë firmë, krómë a jinszé pòdmiotë do dôwaniô na starnach Òdrodë swòjich zôchãcbów.
Dzãka dëtkòm, jaczé mómë nôdzejã dostac ze sprzedażë najégò cządnika, òd Drëchów ë z zôchãcbów, chcemë pòprawic regùlarnotã wëchòdzeniô pismiona (z czim pierwi béł jiwer), nôpierwi ùtrzëmac a pózni pòprawiac wëzdrzatk pismiona (farwnë stronë, jakòsc papioru, etc.) ë zwikszac jegò òbjim.
Pòkrok, jaczi z nym numrã jesma zaczãlë robic, je dlô Òdrodë pòkrokã w nieznóné. Przërëchtowalësma sã do niegò jak nôlepi jesma rozmielë. Ë mómë nôdzejã, że òn sã ùdô. Z Waszą pòmòcą.
Grégòr J. Schramke

zôczątk