I mù czësto wòlnosc dają
Ciedë ùstnëch doszło lôt.
Dëcht tak z kòożdim ludem jidze;
Jak le dorosł, sóm chce rządzëc,
I tak długò jegò napierania
Jaż swëch prawów nie wëmòże.
Tedë płinie krew i krwią tą
Prawa sobie pieczętuje.

*

Jak żem bùdzëł Kaszëb lud
Nicht ti prôcë nie beł rôd.
Póci bëło małim dzecciem
Brôł je kòżdi na swój klin,
Mùśkôł rôd je starszi brat.
Jak le rzekło: jô chcę swòje,
Jô chcę swòją drogą jisc-
Zakląn na nie starsz brat,
Chcôł je przëkùc do swi drôdzi
Jesz mù drudzie jerzmò dac.

*

Pięcset lôt żëłes z bratem,
Òkruszënë dôł cë jesc-
Jak të swójsci chcôłes chleb,
Chcôł cę kòpnąc w nagą piers,
Czë të mùszisz służëc mù?
Wiecznie kùszac jegò dłóń?
Ëżi czujesz mòc, to wstóń.
Ëżi chcesz, to będzesz pón.

*

Òn wej mówi, że cę strzegł
I cę dłużi mùszi pasc
Bò të dzysô głupszi jes,
Sóm bës zdzinąn bòdô wnet!

Chto to winiem, że tak je?
Chto to żëzne zabrôł wse,
Ciebie wëpchnąn na pùstkòwia,
Tam gdze rosce jałówc, wrzos,
Chto to wszëtcie rôbił prawa,
Tobie ùldzi nie dôł nick.
Chto to przedôł nędznie krôj
Ciedë Mniemc i Rusek chcôł-
Òn chcôł strzec i nôszôł szablę
Na co? Na twój włôsny kark,
Żebës wiecznie cygnąn pług.
A te wse, co bëłë szlachtë
Jak tu zarëł Mniemców grzmòt,
Wnetka zmiotło z Kaszub szlachtę
Jak cie pòspróchniałi płot.
Òstôł leno naju lud!

zaczątk