Żëczbë są z nama wiedno a wszãdze. Towarzëszą nam òd ùrodzeniô jaż do smiercë. Bez żëczbów swiat béłbë wiele biédniészi. Żëczą nama, abò më żëczimë kòmùs, zdrowégò, fùl taszë dëtka, snôżi białczi, fòrsz chlopa itd. Żëczbë mògą bëc pòwôżné a téż dosc szpòrtowné.
Kòl nas Kaszëbów je biéda z żëbczama. Abò żëczimë so: “Wszëtczégò bëlnégò, zdrowégò ë eee…” abò z pòlska. Chcemë le pisac, a składac so żëczbë barżi apartno, tak cosz jak niżi:

Na roczëznã

***
Na Twòjé ùrodzënë
Szedl jem bez górë, dolënë
Le napòtkôl w lese lësa
Temù sélóm SMS-a

***
Chòcô lëdze mie sã milą
Jednak do Ce żëczbë sélóm
Bò ò Tobie nie zabądã
Długò tak, jak blós żëc bądã

***
Z lëżnoscë swiãta Twòjégò
Żëczã Cë wszëtczégò bëlnégò
Kòżdi dzéń niech mdze redosny
Na Twi skarni ùsmiéwk gòscy
Niech pòrénczi bdą słunkòwé
Żëcé wicy jak bôjkòwé

zôczątk