Pisac w mòwie zajców?!

Zajcowie ë trusowie, jak wiedno përznã sã wadzëlë. Terô, na szczescé, szło ju do zgòdë. Trusowie nawetka doszlë swiądë, że bë achtnąc zajców, wëdadzą ksążkã namienioną czësto dëcht le jima. Zajcowie bëlë szczëstlëwi, jak jesz nigdë. Në, nic nie skôzywało na zôstny sztrid.
Trusowie zrobilë fejn ksążkã, w jaczi òpiselë zwëczi zajców, jejich mòwã, historiją… Wszëtkò co wôżné dlô zajcowiznë. Nawetka nie bëło tak wiele tegò co wiedno: że zajcowie to są trusowie, le taczi përznã jinszi, bò mieszkający na pòlach. Na òbkłôdce nacéchòwelë pesznégò, wialdżégò trusa jaczi trzimie za rãkã ë smùkô pò łepie jednégò zajka. Wszëtkò wëzdrza tak pëszno…
Zajcowie rzeklë: „Słëchôjta drëszë, a czemù na ksążka ò nas je napisónô w wajim jãzëkù? Kò zajcowie mają mili czëtac we gwôsnym!”
Zajcowie mielë czile ksążków ò se w jãzëkù trusów, czile nawetka w jãzëkù wilków. Czéj zajk béł përznã barżi òczëtóny wiedzôł, że są téż ksążczi ò nich w jãzëkù wëdrów ë szãtopierzów. Në ale w jejich gwôsnym jãzëkù donądka – nié.
Në a terô sã zaczã! Trusowie, jaczi wiedno mielë swój jãzëk za lepszi (në, bò to je wiedzec, wëchòwóny kòle pansczégò dodóm), rzeklë: „Ceszëta sã, że më napiselë ò was!” A pòmëszlelë: „Kò nie mdzemë pisac w mòwie zajców! Në bò docz?!”. Ti w naju mòwie kò téż rozmieją. Kò to są doswiôdczeniowé zajcë.

Nen tekst ni ma czësto nick do czënieniô z tim, że we wstãpie do ksążczi „Kaszubszczyzna. Kaszëbizna” wëdóny z rédżi „Nônowszô historijô słowiańsczich jãzëków” je napisóné m.jn., że ksążka nie òsta przetołmaczonô na kaszëbiznã, temù że niechtërny autorzë sã na to nie zgòdzëlë.

zaczątk