Jarosław Kroplewski

Wëstãpiwają:
Reżiséra
Tuwòtészô
Kaszëba
A dzeje sã przë diabelszcim kamiéniu przë jezorze w Kamiéniu kòlë Miłoszewa. Reżiséra z kaszëbsczim, ale ju miastowim dzéwusã derdolą bez charna.

Reżisera ...wiesz jacy oni tutaj są nieufni. Ty znasz język, wprowadzisz, zagadasz, rozmiękczysz, a rozmiękczonego, to ja już, wiesz, dokończę. Oni są czujni na inteligentów. Już to nie raz przerabiałem. Jak ty mu, rozumiesz, gadką wiesz: ten, tego, a on momentalnie jak ślimak: cyk, … i tylko różki widać. Jesteś w końcu tutejsza, kumasz bazę?
Tuwòtészô A po co ci to wszystko – kup książkę „Baśnie kaszubskie” – tam masz to podane jak na talerzu: czary, diabelskie kamienie, purtki i inne takie tam.
Reżisera Źródła, kotuś, źródła – chodzi o autentyk: to muszą być prawdziwki. Ty wiesz ile tu jest spraw nieodkrytych! Ci wszyscy etnografowie z bożej łaski – gdzie oni mogli dotrzeć? Na jarmark najwyżej – cepeliada, kumasz. To ma być program „Ku źródłom” rozumiesz, a nie wypisy z powiatowych etnografów. Uważaj, uważaj, tam stoi jeden taki prawdziwek. Na miękko go bierz i wystawiaj, wystawiaj...
Tuwòtészô (pòdchôdô do Kaszëbe, chtëren zdrzi w dôlã i sëpie sobie tobakã) Niech bãdze pòchwôlony!
Kaszëba A na wieczi wieków amen.
Tuwòtészô Tak sobie stojita.., widzã....
Kaszëba Jooouu.
Tuwòtészô I zdrzita tak.., widzã...
Kaszëba Jooouu.
Tuwòtészô Piãkné jezoro.
Kaszëba Jooouu.
Reżisera (syczy zza pleców) Do rzeczy! Mów o kamieniu!
Tuwòtészô Ale wialdżi je ten kam, doch jo...
Kaszëba Jo.
Tuwòtészô Bãdze òn miôł ze trzë métrë pewno - doch jo?
Kaszëba Trzë dwadzescë.
Tuwòtészô Mierził to kto?
Kaszëba Jo.
Tuwòtészô Dokładno mierził?.
Kaszëba Jo.
Tuwòtészô To tam kto mùszôł wëlézc na ten kamiéń, jo?
Kaszëba Ze zemi më mierzëlë, bez wëlôżaniégò na wiérzch.
Tuwòtészô I tak dokładno wë zmierzelë?
Kaszëba Jo... Nie znajeta wa twierdzeniégò Tallesa? Léna stanãła tuwò, a òna mô méter szescdzesąt...
Reżisera (ksykô zeza pleców) Do rzeczy! O diable, a nie o Tallesie!
Kaszëba (zazérô tuòtészi za plecë z cekawòscą) A chtëż to je?
Tuwòtészô Òn je z telewizji. Jô go po Kaszëbach òprowôdzóm. Òn szukô za stôrima legendama. Òni robią taczi program: „Ku żródłom” – to znaczi: „Do zdrzódłów”
Kaszëba Jo-o.
Tuwòtészô Pòdobno ten kam, to diôbeł tuwò òstawił jak mòst bùdowół.
Kaszëba Jaczi diôbeł – tak staré babë pierdołë dzecóm opowiôdają. To je mòrena dennô.
Reżisera (dërch zeza pleców) Jaka morena – co on gada - jaka morena!
Kaszëba Normalnô mòrena. Przë wëtopiszczach to tak je.
Tuwòtészô A jô móm czëti, że jak sã szôłtës z diôbłã założił, że jemù dëszã przedô jak òn bez noc mòst na drëgą stronã jezora pòbùdëje.
Kaszëba Pierdołe dlô môłëch dzecy. Abò dlô taczich, co wiéce wë... Z ti telewizëji. Jo.., jak tuwòtądka ostatné lodowiszcze szło, a to był prawie kùńc plejstocenu...
Reżisera (skrzeczi) Jaki plejstocen! Jaki plejstocen! Czy tu ktoś nie zwariował! Prawdziwka mi dawaj!
Kaszëba Plejstocen, to je doch przedòstatny cząd kenozojikù.
Reżisera Powiedz mu, że to jest diabelski kamień. O, tam są ślady od jego łańcucha. No powiedz mu to, powiedz!
Tuwòtészô A tuwò ten mówi, co to je jednak diabelszczi kam, że tam je slôd pò diabelszczim lińcuchù.
Kaszëba A òni tam w ti telewizji są głupi i w pierdołë dlô małëch dzecy wierzą. To je granit ò strukturze pòrfirowi, ji w taczich krëchszi przewarstwienia sã mògą trafic, a resztã to ju czas wërobił.
Reżisera (zarwóny w sebie) Ale przecież jak kur zapiał...
Kaszëba Ni mô òn prawie czasã kùrka w głowie?
Reżisera Co ja w programie pokażę? Plejstocen? To miało być autentyk!
Tuwòtészô Spokojnie, kupisz książkę i zrobisz program. Wiesz: ja dam gadułę z offu, a ty puścisz krajobrazy (do Kaszëbe) Bãdzta z Bògem!
Kaszëba A z Panã Bogã. A zaòpiekùj sã nim dobrze – z nim je lëchò: stôri chłop, a w pierdołë wiérzi. (zażiwô tobakã i mrëczi do sebie) Cëż ta telewizëjô z lëdzy robi...

zaczątk